Laat ons dit nu eens nuchter en doelgericht aanpakken

We hebben in dit land nochtans toonbeelden van hoe inefficiënte overheidsapparaten omgezet kunnen worden in dynamische economische groei: laten we ons inspireren op de aanpak bij de RTT/ Belgacom/Proximus en de Post/bpost.

De aanpak daar was grondig en doeltreffend: Een sterk management startte met een nuchtere vergelijking met de beste sectorspelers in de wereld, “benchmarking” heet dat. Deze vergelijkingen werden aan iedereen voorgelegd, ook aan sociale partners. En na creatief gezamenlijk werk werd een weg gevonden naar een bedrijfsvoering die qua efficiëntie de vergelijking met de beste in de wereld kan doorstaan. En we deden het dan nog met Vlamingen en Franstaligen samen ook.

Als het daar kan, dan kan dat ook voor België NV, en haar BVBA’s: Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Excuseer, administratieve innovatie, we moeten deze nu BVs noemen.

De landen waar we ons mee moeten benchmarken liggen voor de hand: Nederland en Duitsland. Deze landen doen het stukken beter dan wij, in termen van overheidsbeslag, overheidsschulden, competitiviteit en werkloosheid. Beide hebben beslissingscentra van wereldbedrijven waar wij in België maar kunnen van dromen.

Er is niemand die kan beweren dat deze landen asociaal zijn, dat er een onvoldoende sociaal vangnet zou zijn of dat ze een loopje nemen met het leefmilieu. De voorloper van het concept flexijobs werd uitgevonden door een socialistische partijleider in Duitsland. Het heeft tot een doorbraak in dat land geleid.

Dus laat we ons land nu ook eens nuchter en ambitieus managen: we benchmarken ons met onze sterkste buurlanden en we gaan het beter doen dan hen. Geen heilige huisjes. Hetzelfde sociaal overleg zoals het zo succesrijk was bij de RTT en de Post. Dezelfde transparantie over hoe we er vandaag aan toe zijn en waar we naar toe moeten om een toekomst perspectief te hebben voor ons, en onze volgende generaties. En daarna gaan we het ook doen. Wat houdt ons tegen?

Bij deze aanpak mogen er geen heilige huisjes zijn, alles moet door de benchmark molen:

• Ons niveau van belastingen, sociale zekerheid, opcentiemen, de inefficiëntie en complexiteit van belastingsystemen en diensten, hoewij het allemaal met hoeveel overheidspersoneel organiseren;
• Onze openbare vervoerbedrijven, zorgverstrekking, justitie, ordehandhaving, etc.
• Onze regelgeving en subsidiesystemen op alle terreinen, etc.
• Bij een overheidshervorming hoeft niet iedere mandataris “weggereorganiseerd” te worden. Grondige “re-engineering” van het overheidsapparaat zal echter menig talent kunnen herschikken naar taken die een hogere toegevoegde waarde zullen leveren.
• Sociale Partners, Ziekenfondsen – de “zuilen”, dienen “de wacht aangezegd” te worden. Ook zij dienen hun verantwoordelijkheid op te nemen en door middel van een constructieve dialoog, de economische slagkracht van onze regio voorop te stellen. Kijk ook hier naar Nederland, waar management en sociale partners als gemeenschappelijk doel hebben om de toegevoegde waarde van een bedrijf te optimaliseren.

Als we het konden bij de RTT en De Post, dan kunnen we het nu ook voor het hele land.

Maar we gaan ook moeten durven permanent controleren of wij nog op koers zijn en bijsturen waar noodzakelijk. Want hoe staan Proximus en bpost er vandaag voor? Beide bedrijven hebben echt gedurfd orde op zaken te zetten zolang er privé-aandeelhouders met visie aan boord waren.

Eens deze aandeelhouders hun beurs exit binnen hadden en de overheid met 51% terug de almachtige aandeelhouder werd, zijn beide bedrijven achteruitgeboerd: teruggebracht tot dividend machines voor het overheidsbeslag, met een destructief verloningsbeleid van het management, en zonder sancties als catastrofale beslissingen genomen werden. Ook hier had men moeten durven tot het evidente te gaan: 100% privatisering.